ΠΡΙΝ ΕΡΘΕΙΣ ΕΣΥ - THE BOOK-ING JOURNAL

Σήμερα σε προσκαλώ να κάνουμε μαζί ένα περιπατητικό αναγνωστικό ταξίδι στο Παρίσι, την πόλη που ζω και εμπνέομαι τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Το βιβλίο που διάλεξα γι'αυτήν την εμπειρία είναι το Πριν έρθεις εσύ της Jojo Moyes. Ας ξεκινήσουμε όμως από την αρχή...

ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΛΕΞΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Έχοντας δει την ταινία απέκτησα μια συμπάθεια για τη συγγραφέα και πάντοτε έλεγα πως θέλω να διαβάσω μυθιστορήματά της. Στην Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου 2021 βρήκα μια ολόκληρη συλλογή με τα έργα της σε μια Χαριστική Ανταλλακτική Βιβλιοθήκη κι ένιωσα πως ήρθε η στιγμή μας.

Ήταν η πρώτη φορά που θα διάβαζα ένα μυθιστόρημα έχοντας πρώτα δει την ταινία, κάτι το οποίο με φόβιζε για το αν θα χαθεί κάτι από την εμπειρία (καθώς γνώριζα ήδη το τέλος).

Η ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΜΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

Αυτό το βιβλίο με έκανε να νιώσω τόσα συναισθήματα! Χάθηκα μέσα στην ιστορία του. Γέλασα, έκλαψα, ερωτεύτηκα, προβληματίστηκα, ταυτίστηκα. Ένα απόσπασμα που ξεχωρίζω είναι οι τελευταίες λέξεις του Will στο γράμμα του προς τη Lou στη σελίδα 520. Μάλιστα ένιωσα πως για να νιώσεις βαθιά αυτή τη μια λέξη, που με συμμάδεψε, χρειαζόταν πρώτα να έχεις διαβάσει όλες τις προηγούμενες 519 σελίδες.

''Ζήσε.''

Η ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΙΚΗ ΜΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΗ

Διάλεξα να αναζητήσω μια από τις τοποθεσίες αυτού του έργου διότι ο Will έθεσε σαν όρο στη Lou να ανοίξει αυτό το γράμμα μόνο όταν βρεθεί στο Παρίσι - συγκεκριμένα στην περιοχή του Μαραί - και καθίσει σε ένα συγκεκριμένο καφέ. Ίσως από περιέργεια, ίσως από ρομαντισμό ή πολύ απλά διότι είχα την ευκαιρία να το κάνω, θέλησα να πάω κι εγώ σ'εκείνο το καφέ, παρέα με το βιβλίο μου, τη Lou, τον Will. Ορίστε λοιπόν ο χάρτης μου.

Αυτό το βιβλίο ήταν για μένα μια εμπειρία πλήρης αισθήσεων! Όταν το διάβαζα ήταν η όραση και η αφή μου που ήταν ενεργοποιημένες. Τώρα όμως, ήρθαν να προστεθούν η γεύση, η όσφριση ακόμη και η ακοή.

Στην έρευνα που έκανα, διαπίστωσα πως το καφέ Le Marquis (αυτό που υπέδειξε ο Will στη Lou) δεν είναι κάποιο υπαρκτό μέρος. Αυτό με απογοήτευσε αρχικά, αλλά αποφάσισα να περπατήσω ολόκληρη την οδό Franc Bourgeois για να νιώσω τον αέρα της οδού και της περιοχής.

Όταν βρέθηκα εκεί συνειδητοποίησα πως αυτό που αγαπούσε ο Will δεν ήταν το εκάστοτε καφέ απαραιτήτως, αλλά το να βρίσκεται σε εκείνη την πολύβουη περιοχή, να απολαμβάνει έναν καφέ κρεμ και μερικά κρουασάν, όντας καθισμένος σε μια από τις γνωστές terasse του Παρισιού. Ένας ανάμεσα στους πολλούς μα και τόσο ξεχωριστός.

Έτσι λοιπόν, περπατώντας στην μεγάλη αυτή οδό βρήκα το καφέ στο οποίο θα μπορούσα να φανταστώ τον Will Traynor. Και όλος τυχαίως, αυτό το καφέ ονομάζεται ''Στην καρδιά του Μαραί''.

Ακολούθησα ακριβώς τις οδηγίες που έδωσε στη Lou. Παρήγγειλα έναν καφέ (όχι κρεμ, τον προτιμώ alongé) και δυο croissants.

Και η καλύτερη ώρα ήρθε. Ξεφύλλισα το βιβλίο, ξαναδιαβάζοντας τα σημεία στα οποία αναφέρεται στη στιγμή που έμοιαζε περισσότερο με το δικό μου τώρα, παρά με την περιγραφή ενός ακόμη μέρους.

Ένας εξωτερικός παρατηρητής θα έβλεπε μια γυναίκα μόνη της να διαβάζει ένα βιβλίο, πίνοντας καφέ. Εγώ όμως κι εσύ, ξέρουμε πως είχα μαζί μου την καλύτερη παρέα...

Ποιος ένιωσε μόνος διαβάζοντας ένα ωραίο βιβλίο;

Κι ακόμη δεν είχε ολοκληρωθεί η εμπειρία μου! Ναι, γίνεται και καλύτερα...

ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ

...ήταν η αναζήτηση του αρωματοπωλείου L'Artisan Parfumeur. Μέσα στο ίδιο γράμμα ο Will προτείνει στη Lou να το επισκεφτεί οπωσδήποτε. Και ναι, με μεγάλη μου χαρά είδα πως το αρωματοπωλείο υπάρχει!

Όμως, ούτε εγώ ούτε ο Traynor μείναμε εδώ, εκείνος της πρότεινε να αναζητήσει ένα συγκεκριμένο άρωμα, το "Papillon extreme" (αλλά δεν ήταν και σίγουρος για τον τίτλο του) το οποίο θεώρησε πως θα της ταιριάζει κι εγώ μπήκα για να το μυρίσω.

Με υποδέχθηκε μια ευγενέστατη γυναίκα κι η όμορφη αύρα της μου έδωσε το θάρρος να την ρωτήσω, το πώς και τι κρύβεται πίσω από αυτήν την παρουσία του καταστήματός της σ'ένα μυθιστόρημα.

Όπως μου απάντησε, καμία στρατηγική μάρκετιγκ δεν βρίσκεται πίσω από αυτό. Η συγγραφέας γνώριζε το συγκεκριμένο άρωμα και την ιστορία που γέννησε την δημιουργία του. Απ'ότι κατάλαβα πίσω από κάθε άρωμα βρίσκεται μια εικόνα, μια στιγμή ή ιστορία.

Το La chasse aux papillons extrême, το άρωμα το οποίο από εκεί κι έπειτα είχε για πάντα επάνω της η Lou - και το οποίο μυρίζω στον καρπό μου αυτήν τη στιγμή που σου γράφω - είναι έμπνευση της βραδινής ώρας που τα λουλούδια βγάζουν τα αρώματά τους στον φρέσκο αέρα.

Εύχομαι να σου μεταφέρω σωστά όσα άκουσα, αλλά φοβάμαι πως ήμουν τόσο μαγεμένη απ'όσα μου περιέγραφε η γυναίκα εκείνη που ξέχασα να κρατήσω σημειώσεις ή να βάλω το record στη μνήμη μου.

Οι βασικές νότες αυτού του αρώματος είναι το γιασεμί, το Ylang Ylang και το Tubéreuse. Μυρίζει υπέροχα και εκτός από την Lou ταιριάζει και σ'εμένα. Το ήξερα πως έχω πολλά κοινά μ'αυτήν την ηρωίδα.

Βγαίνοντας από το αρωματοπωλείο βρήκα την βροχή. Θα ήθελα πολύ να σου πω πως χόρεψα στην βροχή μυρίζοντας το άρωμα επάνω μου. Όμως, τότε θα σου μιλούσα για ρομαντική ταινία κι όχι για μια ημέρα της ζωής μου.

Ξέρεις, αυτό είναι κάτι που εκτίμησα πολύ στη συγκεκριμένη συγγραφέα. Στα έργα της βάζει αλήθεια. Μιλά για αληθινές καταστάσεις, συναισθήματα, σκέψεις, αισθήσεις. Οι χαρακτήρες της είναι ανθρώπινοι κι όχι ήρωες. Κι αυτό με εμπνέει να είμαι ακόμη περισσότερο ο εαυτός μου στη δική μου ζωή!

Σ'ευχαριστώ που έκανες αυτό το ταξίδι μαζί μου.

Με την αγάπη μου,

Στεφανία